W lalkarskim kalendarzu ostatnie dni maja 2016 roku z pewnością
oznaczone były mocnym i wyrazistym kolorem. Był
to bowiem czas, na który UNIMA zaplanowała XXII Światowy
Kongres organizacji zrzeszającej działaczy sztuki lalkarskiej
z całego globu. Jak co cztery lata, ów zjazd miał nadać kształt kolejnej
kadencji władz i działaczy. Tym razem odbył się w Europie, w północnej
Hiszpanii, w Tolosie i San Sebastian – mieście, które dokładnie w tym
samym czasie stało się Europejską Stolicą Kultury i gospodarzem Światowego
Festiwalu Lalkarskiego..
fot. Jacek Malinowski |
Sądzę, że uczestnicy tych wydarzeń doświadczyli niezwykłej kumulacji atrakcji, spotkań okołoteatralnych i zdarzeń artystycznych. Wybory nowych władz trzymały ich w napięciu, a gorąca hiszpańska aura w naturalny sposób sprzyjała doznaniom i rozważaniom, jakie od pierwszego wieczoru towarzyszyły radnym i delegatom. Kongres miał podsumować ostatnie cztery lata działalności międzynarodowego zrzeszenia, wyznaczyć nowe kierunki, nowy budżet, nowy zarząd, nowe komisje...
Zgodnie z życzeniem naszego krajowego zarządu reprezentowałem
POLUNIMA jako radny. Moje wrażenie po tym wydarzeniu, które zapewne
pozostanie w mojej pamięci, było bardzo korzystne. W jednym
miejscu spotkałem wielkie grono artystów, teoretyków, działaczy, którzy
z niezwykłą serdecznością, ale również powagą rozważali losy światowego
lalkarstwa. Oto stanęła przede mną wielka rodzina pasjonatów, którzy
w trosce o tę dziedzinę sztuki przemierzają setki kilometrów, aby
przez kilka pracowitych dni, wspólnymi siłami przeanalizować sytuację
organizacji na całym świecie.
Pierwszy dzień poświęcony był całkowicie sprawom rejestracyjnym.
Wszyscy przybyli (było nas kilkuset) otrzymali niezbędne materiały, katalogi,
identyfikatory oraz wszelkie porady dotyczące spraw logistycznych.
Hol biura organizacyjnego rozbrzmiewał wszelakimi językami, a na twarzach
nowych i starych znajomych niepodzielnie rysował się uśmiech
porozumienia. I stało się. Wieczorem, w San Sebastian, lampką szampana,
w obecności hiszpańskich gospodarzy z lalkarskiego centrum
TOPIC w Tolosie (Idoya Martinez Otegui) oraz władz UNIMA (Dadi Pudumjee i Jacques Trudeau), powitano gości Kongresu.
Sala wypełniła się niezliczoną ilością uprzejmości,
żartów i bardzo serdecznych dyskusji. Rozmowom
nie byłoby prawdopodobnie końca, ale na finał zaplanowano
spektakl plenerowy, który jednocześnie
otwierał festiwal teatrów lalek. Mogę śmiało powiedzieć,
że ten atrakcyjny deser podbił serca wielu
widzów. Na wybrzeżu, w aurze nocy i szumu morza,
ogromny dźwig unosił nad ziemią konstrukcję teatralną,
na której również w powietrzu, na machinach
rodem z cyrku, odgrywano quasi-operową historię. Tol
Theatre z Belgii natchnął nas niebiańską energią przed
całym tygodniem żmudnej pracy na sali konferencyjnej.
Nazajutrz czekała nas wszystkich merytoryczna
dysputa przeplatana sprawozdaniami, głosowaniami,
poprawkami oraz prezentacjami sekcji i komisji.
Wszystkie prace związane z tegorocznym Kongresem
odbywały się w Tolosie, w centrum lalkarskim TOPIC.
Nowo wyremontowany, przebudowany gmach sprawiał
wrażenie naprawdę wyjątkowego miejsca. Była
tam dobrze wyposażona scena, sala konferencyjna,
biblioteka, piękne muzeum z lalkami z całego świata
oraz ekspozycją czasową prezentującą prace plastyczne.
Także niezbędne zaplecze biurowe, gdzie można
było temperować ołówki i wykonać tzw. papierkową
robotę. Oczywiście było również zaplecze, gdzie snuło
się – przy kawie lub herbacie – plany związane z pracami
poszczególnych komisji. Uważam za ogromy
sukces, że udało się takie miejsce stworzyć. Lalkarze
z tego regionu mają powody do dumy.
Pierwsza sesja Kongresu rozpoczęła się wystąpieniem
Prezydenta UNIMA Dadiego Pudumjee, który zaproponował
minutę ciszy dla uczczenia pamięci zmarłego
w tym roku wieloletniego działacza UNIMA
i wybitnego teoretyku teatru lalek – prof. dr. hab. Henryka
Jurkowskiego. Następnie podsumował ostatnie
cztery lata działań, zachęcając do dyskusji i refleksji
wobec nadchodzących wyborów i rozstrzygnięć.
W podobnym tonie, choć w nieco bardziej rozbudowanej
formule, ostatni okres pracy w UNIMA przedstawił
Sekretarz Generalny Jacques Trudeau. Kolejne
godziny zdominowały wybory przewodniczącego
Kongresu oraz jego sekretarzy, wybory Komitetu Elektorów
spośród niezależnych Radnych UNIMA, przedstawiono
program obrad oraz listę radnych. Zaprezentowano
również – co warto podkreślić – sylwetki nowo
wybranych honorowych członków UNIMA. Oto oni:
Ana Maria Allendes, Zlatko Bourek, Richard Bradshaw,
René Fernández Santana, Philippe Genty, Gustav
Gysin, Ock-Rang Kim, Hetty Paërl, Andrew i Bonnie
Periale, Rainer Reusch, Valery Shadsky. Tę część obrad
zakończył raport Komisji Audytu prezentowany bardzo
rzetelnie przez Lucile Bodson. Przejrzystość
w kontekście finansów to rzecz fundamentalna. Stoicki
spokój prowadzącej i czytelna prezentacja
naświetliły wyraziście sytuację, która powinna była
być interpretowana jako stabilna.
Po przerwie obiadowej odbywały się prezentacje sekcji
UNIMA z Rosji, Węgier, Iranu oraz Ameryki Łacińskiej.
Przedstawiały zarówno wyróżniające się prądy w estetyce
teatralnej, jak również odnosiły się do sposobu
organizowania się teatru w określonych realiach oraz
systemów nauczania.
Godziny popołudniowe zdominowane zostały przez
wolne dyskusje w podgrupach i komisjach, a wszyscy
wytrwali i ambitni działacze po pracowitym dniu
wyruszyli na spektakl Red Earth, będący wynikiem
współpracy artystów z Południowej Afryki, Holandii
oraz Kraju Basków, a także uczestniczyli w otwarciu
w Okendo Culture House wystawy XXth Century
Masters prezentującej XX-wiecznych artystów
hiszpańskich tworzących rozmaite formy lalkowe.
Wieczorem w orientalnej aurze (szczególnie dla Europejczyków)
w klubie festiwalowym swój program
zaprezentowała Indonezja, dając do zrozumienia, że
jest mocnym kandydatem do ubiegania się o organizację
światowego spotkania UNIMA w 2020 roku.
Druga sesja poświęcona była praktycznie w całości
raportom sekcji UNIMA z całego świata. Niestety, ich
ilość przerastała możliwość dłuższej autoprezentacji
poszczególnych delegacji. Dla wnikliwych pozostawała
lektura pisemnych sprawozdań wydanych w specjalnym
programie Kongresu. Popołudnie zagospodarowały
kolejne pokazy z krajów Ameryki Północnej
oraz Ukrainy, Włoch i Brazylii. Bardzo wyrazistym
akcentem wieczoru okazały się spektakle Spartakus
Théâtre La Licorne oraz The Giant of Altzo kooprodukcji
TOPIC Tolosa i Barakaldo Theatre przygotowanej
w ramach obchodów Europejskiej Stolicy Kultury San
Sebastian 2016. Na zakończenie swoje możliwości
w kontekście organizacji kolejnego Kongresu zaprezentowali
przedstawiciele Korei Południowej, a sekcje
hiszpańskie z Katalonii i Walencji zadbały o to, aby
ubarwić humorem – rodem z lalkowych skeczy komedii
ulicznej – ostanie godziny obfitego w zdarzenia
wieczoru.
Trzeciej sesji towarzyszyła już charakterystyczna
atmosfera i napięcie związane z gorączką przedwyborczą.
Indonezja wybrana została na organizatora Kongresu
w 2020 roku. Była euforia wygranych i nieco
zasmucone twarze kolegów z Korei, którzy zaprezentowali
dzień wcześniej bardzo profesjonalną koncepcję
organizacyjną. Na koniec pojawiły się już pierwsze
sygnały konkretnych propozycji kandydatów na Prezydenta
UNIMA, Sekretarza Generalnego, Skarbnika...
Mnożyły się propozycje, możliwe konfiguracje...
Jak to wszystko się zakończyło? Myślę, że tak jak
w dużej rodzinie. Czwarta i piąta sesja ukoronowała
pogoń myśli i niedopowiedzeń. Na sali padły rozstrzygnięcia.
Wszystkim z pewnością zależało na tym, aby kolejne
lata były jak najlepsze. Należy sądzić, że tak będzie
i pozostaje życzyć powodzenia wszystkim, którzy
zarządzać będą UNIMA w latach 2016–2020. Trzymajmy
kciuki!
Komitet Wykonawczy | Executive Committee
UNIMA (2016–2020)
Dadi D. Pudumjee – Prezydent/President UNIMA,
President of the Social Justice Commission
Idoya Otegui – Sekretarz Generalny/Secretary General
UNIMA
Lucile Bodson – Skarbnik/Treasure UNIMA
Manuel A. Morán – Wiceprezydent/Vice-President
UNIMA, President of the Three Americas
Commission
Karen Smith – Wiceprezydent/Vice-President
UNIMA, President of the Publication
& Contemporary Writing Commission
Check
Amadou Alheri Kotondi – President
of the Africa Commission
Hamidreza Ardalan – President of the Heritage
Commission
Cariad Astles – President of the Research Commission
Albert Bagno – President of the Middle East & North
Africa Commission
Stanislav Doubrava – President of the Statutes
Commission
Katarina Klančnik Kocutar – President of the
Communication & Public Relations Commission
Boris Konstantinov – President of the Youth
Commission
Livija Kroflin – President of the Education,
Development & Therapy Commission
Louise Lapointe – President of the International
Festivals Commission
Tito Lorefice – President of the Professional Training
Commission
Helena Nilsson – President of the Europe Commission
Pierre-Alain Rolle – President of the Cooperation
Commission
Tang Dayu – President of the Asia-Pacific Commission